Terapia to proces powołany do życia przez pacjenta i terapeutę, zmierzający do odkrywania i rozumienia siebie i tego, co wywiera wpływ na nasze życie. Terapia jest sztuką rozmowy, w której zarówno pacjent jak i terapeuta uznawani są za ekspertów w rozwiązywaniu problemów. Rozmowa terapeutyczna jest twórczym dialogiem, który motywuje do wprowadzania zmian w dotychczasowym sposobie myślenia, inspiruje do myślenia o sobie na nowo. Rozmowa terapeutyczna daje wsparcie, przynosi ukojenie, pomaga poradzić sobie z poczuciem winy, często daje nadzieję, zawsze rozumienie. Daje sposobność na odkrycie tego, co można zmienić albo pomaga zaakceptować to, czego zmienić nie można. Nigdy natomiast nie podaje gotowych rozwiązań. Dlaczego? Bo terapia jest procesem bardzo indywidualnym dla każdego pacjenta. To pacjent wie najlepiej, czego pragnie. Terapeuta tylko naprowadza na drogę wiodącą do poprawy jakości życia, odkrycia własnych potrzeb, zasobów, nowych sposobów na budowanie zdrowszych relacji z innymi. Efekty psychoterapii nie są wynikiem nadprzyrodzonych zdolności terapeuty, tylko zmian wprowadzanych w sposobie myślenia pacjenta, nabycia przez niego nowych wzorców zachowania, wprowadzania zmian w jego relacjach innymi ludźmi. Tego wszystkiego pacjent uczy się w trakcie trwania terapii. Terapia uruchamia i budzi uśpione siły życiowe pacjenta. Efekty terapii i czas trwania zależą przede wszystkim od jego zaangażowania i podjęcia decyzji o wprowadzeniu zmiany.